Al lange tijd heeft Ian Clifford het moeilijk gehad, werkzaam bij de grote technologiefirma IBM.
Gedurende deze jaren heeft Ian constant met gezondheidsproblemen gekampt. Volgens zijn LinkedIn-profiel is hij al sinds 2013 “medisch gepensioneerd”.
In september 2008 ging hij voor het eerst met ziekteverlof en in 2013 heeft hij besloten om zijn werkgever aan te klagen.
Hij heeft aangegeven ontevreden te zijn en beweert dat hij in de afgelopen vijf jaar geen enkele loonsverhoging heeft ontvangen.
Om een ontslag te voorkomen, hebben IBM en Clifford een “compromisovereenkomst” bereikt waarbij hij in het arbeidsongeschiktheidsprogramma van het bedrijf werd geplaatst.
Hierdoor bleef Ian officieel een werknemer zonder “werkplicht” door de compromisovereenkomst tussen hem en het bedrijf.
Clifford heeft volgens de gezondheidsplanvoorwaarden van het bedrijf recht op driekwart van zijn afgesproken inkomen.
Hij ontving jaarlijks £ 54.028 (€ 61.977) en zal dit blijven ontvangen tot hij 65 is, wat uiteindelijk neerkomt op ongeveer 1,5 miljoen.
Na tien jaar zonder verhoging van het bedrag, wat tot grote ontevredenheid van Ian leidde, heeft hij zijn werkgever aangeklaagd.
In februari 2022 heeft Ian wegens discriminatie op basis van handicap IBM voor de arbeidsrechtbank gedaagd, met een vergelijkbare klacht als voorheen geuit.
Volgens zijn eigen verklaring, heeft hij naar zijn mening onrechtvaardig gedrag ervaren van zijn werkgever, vanwege het ontbreken van salarisverhoging sinds 2013.
Hij sprak: “Het doel van het plan was om zekerheid te bieden aan werknemers die niet kunnen werken – dat doel zou niet worden bereikt als de betalingen eeuwig zouden worden bevroren.”
De rechtbank voor arbeidszaken in Reading wees zijn claim af. Clifford verklaarde dat hij een ‘zeer substantiële uitkering’ ontving en een ‘gunstige behandeling’ genoot.
“Actieve werknemers kunnen loonsverhoging ontvangen, maar passieve werknemers niet; dat is een verschil, maar naar mijn mening wordt dit verschil niet veroorzaakt door iets dat voortvloeit uit arbeidsongeschiktheid,” zei rechter Paul Housego voor arbeidszaken.
“De klacht luidde dat het voordeel van een passieve werknemer in het plan niet genoeg genereus was.
“Het niveau van de uitkeringen ligt al 10 jaar vast sinds 6 april 2013, en dat kan zo blijven.”
“De suggestie is dat het ontbreken van een loonsverhoging als discriminatie op basis van handicap kan worden gezien, omdat het een minder gunstige behandeling is dan die van niet-gehandicapten.”
“Deze suggestie is niet houdbaar, omdat alleen personen met een handicap kunnen profiteren van het plan. Het is geen discriminatie op basis van handicap dat het plan niet nog royaler is.”
“Zelfs als de waarde van de £ 50.000 (€ 57,3560) per jaar in 30 jaar is gehalveerd, blijft het nog steeds een zeer aanzienlijk voordeel.”
1. Volgens zijn eigen uitspraak is hij ‘medisch gepensioneerd’.
2. Hij uit kritiek omdat zijn salaris niet wordt verhoogd…
3. Hij eist een loonsverhoging ondanks dat hij niet werkt!
4. De man is verontwaardigd omdat zijn loon al vijf jaar niet is verhoogd.
5. Door een overeenkomst is hij een werknemer geworden zonder werkplicht.