Discussies laaien vaak op als ondernemers openlijk hun mening delen over het afwijzen van kandidaten op basis van geslacht tijdens sollicitatieprocedures.
Er is bijvoorbeeld een ondernemer in de zakenwereld die de volgende mening naar voren brengt: “Ik neem geen vrouwen aan in mijn bedrijf, omdat ik denk dat ze te vaak thuisblijven met de kinderen.”
De focus ligt voor hem op efficiëntie en continue beschikbaarheid, wat cruciaal is in zijn veeleisende sector. In dit artikel zullen we zijn standpunten, ervaringen en de impact op zijn bedrijf bespreken.
In een omgeving waar strakke deadlines en spoedopdrachten gebruikelijk zijn, is elke medewerker van vitaal belang om de bedrijfsdoelen te bereiken.
De ondernemer, met uitgebreide ervaring in zijn vakgebied, benadrukt dat zijn bedrijf afhankelijk is van de flexibiliteit en inzet van alle teamleden.
“De aard van de sector vereist dat er direct gehandeld kan worden. Klanten verwachten resultaten, soms zelfs op zeer korte termijn,” vertelt hij.
Na jarenlang werknemers te hebben aangenomen en tegenslagen te hebben
Na vele jaren ervaring heeft de ondernemer naar eigen zeggen een patroon waargenomen: een verhoogd risico op afwezigheid bij vrouwelijke medewerkers vanwege zorgtaken thuis.
Hij legt de nadruk op het feit dat zijn selectie niets te maken heeft met capaciteiten, maar uitsluitend met praktische inzetbaarheid.
Terugkijkend merkt de ondernemer op dat bij eerdere aanstellingen van vrouwelijke medewerkers vaak gesprekken ontstonden over zaken zoals zwangerschapsverlof, flexibele werktijden of verlof wegens zieke kinderen.
“Dat zijn legitieme redenen, absoluut, maar in een klein bedrijf als het mijne vormen ze een uitdaging,” verklaart hij.
Vanwege zijn beperkte personeelsbestand heeft hij minder mogelijkheden om onverwachte afwezigheid op te vangen, wat kan leiden tot het missen van deadlines of vertragingen.
Deze ervaringen hebben volgens hem een grote rol gespeeld in zijn besluitvorming. Hij stelt dat zijn keuzes volledig zakelijk zijn, zonder persoonlijke vooroordelen.
“Als ik moet kiezen tussen een mannelijke sollicitant die aangeeft volledig beschikbaar te zijn en een vrouwelijke sollicitant waarbij ik rekening moet houden met mogelijke uitval of een kortere werkweek, dan kies ik voor de zekerheid,” aldus zijn woorden.
Om de continuïteit en efficiëntie van zijn bedrijf te waarborgen, ziet hij dit als een noodzakelijke stap.
De risico’s die hij ziet, met name rondom afwezigheid van werknemers, kunnen volgens hem als kleine ondernemer niet genegeerd worden, ook al begrijpt hij dat niet elke vrouw kinderen heeft of afwezig zal zijn.
Hij voelt zich verantwoordelijk voor zowel de stabiliteit van zijn bedrijf en team als voor het bieden van zekerheid aan klanten, zonder de belofte onder druk te zetten.
Hoewel hij de bredere maatschappelijke discussie over gelijke kansen erkent, geeft hij aan dat hij als ondernemer bepaalde keuzes moet maken die niet altijd overeenkomen met zijn idealen.
“In een ideale wereld zouden mannen en vrouwen evenveel zorgverantwoordelijkheden dragen en zou er geen verschil zijn in verlof of afwezigheid. Maar dat is niet de wereld waarin ik werk,” licht hij toe.
Ondanks eventuele kritiek op zijn aanpak, blijft hij vastberaden om de realiteit waarin hij opereert te respecteren.
De afweging tussen bedrijfsvoering en risico op afwezigheid blijft voor hem cruciaal. Zijn keuzes weerspiegelen de verantwoordelijkheden die hij als ondernemer draagt.
1. Vrouwen ziet hij als een risico dat hij als ondernemer niet kan negeren.
2. Vrouwen ziet hij als een risico dat hij als kleine ondernemer niet kan negeren.
3. Naar eigen zeggen kiest hij voor de zekerheid.
4. Hij ziet een hoger risico op afwezigheid bij vrouwelijke medewerkers.
5. Bij vrouwelijke medewerkers ziet hij een hoger risico op afwezigheid.
