Op zijn 34e behoort Tom tot de groep gelukkigen van wie de ouders nog in leven zijn en genieten van hun pensioen.
Zijn ouders zijn gezond en brengen hun dagen door met reizen en het uitgeven van hun spaargeld aan luxe vakanties en goederen.
Tom voelt echter diepe droefheid telkens wanneer zijn ouders geld uitgeven in plaats van vreugde te ervaren.
Elke euro die zij uitgeven ziet hij als een vermindering van zijn toekomstige erfenis. Zelfs kleine uitgaven, zoals een colaatje van 3 euro op het strand, voelt voor hem als een financiële tegenslag.
Tom woont in een flat en heeft een stabiele baan zonder kans op promotie, waardoor sparen voor een eigen huis moeilijk voor hem is.
De luxe levensstijl van zijn ouders, inclusief de recente aanschaf van een nieuwe auto, versterkt zijn gevoel van frustratie en machteloosheid.
Ondanks zijn bewustzijn dat zijn gevoelens jegens zijn ouders niet rechtvaardig zijn, verlangt Tom naar meer dan wat hij momenteel heeft.
Tom beschouwt het zelfs als egoïstisch dat zijn ouders hun geld besteden aan reizen in plaats van zich zorgen te maken over zijn financiële toekomst.
Tom vreest dat zijn ouders achter zijn ware gevoelens zullen komen en overweegt dat ze hem kunnen onterven uit angst.
Dit zou betekenen dat hij niet alleen moet leven met zijn huidige financiële beperkingen, maar ook zonder steun in de toekomst van zijn ouders.
1. Een colaatje van 3 euro op het strand, voelt voor hem als een financiële tegenslag…
2. Hij vindt het egoistisch dat zijn ouders niet aan zijn financiële toekomst denken…
3. Hij is dan ook niet blij dat ze onlangs een nieuwe auto hebben aangeschaft..
4. Doordat zijn ouders genieten van het leven wordt zijn erfenis minder…
5. Elke euro die zij uitgeven ziet hij als een vermindering van zijn toekomstige erfenis.
