Sander (36), vader van twee jonge kinderen, heeft onlangs besloten om zijn kinderen van school te halen vanwege de implementatie van genderneutrale toiletten.
Hoewel hij aangeeft dat de beslissing moeilijk voor hem was, voelde hij de noodzaak om actie te ondernemen om ervoor te zorgen dat zijn kinderen opgroeien in een omgeving die hij als veilig en vertrouwd beschouwt.
“Ik wil gewoon dat mijn kinderen opgroeien in een omgeving die voor hen duidelijk en prettig aanvoelt,” legt hij uit.
Deze stap roept de vraag op waar de juiste balans ligt tussen inclusiviteit en persoonlijke overtuigingen.
Het onderwerp genderneutrale toiletten wordt steeds vaker besproken op scholen met als doel een veilige omgeving te bieden voor alle kinderen, ongeacht hun genderidentiteit.
Voor Sander was de invoering van deze voorzieningen op de school van zijn kinderen echter een breekpunt. “Toen ik hoorde dat ze dit wilden implementeren, schrok ik,” deelt hij.
“Mijn kinderen zijn nog jong en begrijpen dit onderwerp niet. Ik vind dat ze in deze fase van hun leven nog niet met zulke complexe thema’s geconfronteerd hoeven te worden.”
Sander uit zijn bezorgdheid over de snelle acceptatie van nieuwe ideeën, die volgens hem niet altijd begrijpelijk zijn voor kinderen.
“Het voelt alsof onze kinderen ineens in een andere realiteit belanden, zonder dat er een duidelijk gesprek over gevoerd wordt,” zegt hij.
“Ik wil niet dat ze zich ongemakkelijk voelen bij iets simpels als een toiletbezoek. Voor mij is het duidelijk: jongens gaan naar de jongenswc, en meisjes naar de meisjeswc.”
Sander meldt dat hij zijn zorgen heeft geprobeerd te bespreken met de schooldirectie, maar dat er volgens hem weinig ruimte was voor zijn bezwaren.
Volgens hem wilden ze ouders en kinderen voorbereiden op de verandering en de redenen hiervoor. Het antwoord dat hij kreeg, was dat het deel uitmaakt van een bredere trend en dat de school inclusiever wil zijn,” legt hij uit.
Sander voelde zich niet serieus genomen door deze reactie, wat bevestigde dat zijn zorgen niet werden begrepen. “Ze deden het af als iets onbelangrijks, maar voor mij is dit een principiële kwestie.”
”Mijn kinderen moeten zich op hun gemak kunnen voelen, zonder dat ze worden geconfronteerd met zaken die ze nog niet begrijpen.”
Hij waardeert de inspanningen voor inclusiviteit, maar vindt dat er grenzen zijn aan wat jonge kinderen zouden moeten begrijpen.
“Ik wil niet dat mijn kinderen in de war raken door onderwerpen die op deze leeftijd nog niet relevant voor hen zijn,” zegt hij.
“Het voelt alsof we te snel stappen zetten zonder dat we stilstaan bij de impact op kinderen.” Hij zegt dat de beslissing om zijn kinderen van school te halen niet zonder gevolgen was.
Vertellend zegt de persoon, “Het was geen makkelijke beslissing,” terwijl hij denkt aan de situatie van zijn kinderen die plotseling hun vertrouwde omgeving verloren.
“Als ouder moet ik keuzes maken die ik goed acht voor hun welzijn,” zegt Sander, terwijl sommigen in zijn omgeving verbijsterd waren door zijn beslissing.
Verder zegt de persoon, “Bepaalde bekenden begrijpen mijn keuze volledig, terwijl anderen het overdreven vinden,” aldus Sander.
“Ik kan niet meegaan met dingen waar ik me niet prettig bij voel, louter omdat ze gangbaar lijken. De vraag is of dit is wat we echt willen voor onze kinderen,” voegt hij toe.
Voor Sander is het cruciaal om vast te houden aan normen en waarden in de opvoeding. “Ik ben ervan overtuigd dat kinderen baat hebben bij duidelijkheid en structuur.”
Volgens hem wordt door op jonge leeftijd in aanraking te komen met complexe onderwerpen zoals genderneutraliteit, een deel van de onschuldige kindertijd van hen weggenomen, verklaart hij.
Sander heeft inmiddels zijn kinderen ingeschreven op een andere school waar geen genderneutrale toiletten zijn.
“Het is een geruststelling dat ze daar in een voor hen vertrouwde omgeving terechtkomen. Ze zullen ongetwijfeld op een dag met deze onderwerpen te maken krijgen, maar ik wil dat dit op hun eigen tempo en begrijpelijke wijze gebeurt,” voegt hij toe.
De keuze van Sander heeft zowel voorstanders als tegenstanders. Terwijl sommige ouders zijn standpunt delen, beschouwen anderen het als een overdreven reactie in een veranderende maatschappij. Desondanks blijft Sander bij zijn beslissing en zijn overtuiging dat dit het beste is voor zijn kinderen.
1. Er mag geen onschuldig stukje kindertijd worden weggehaald bij hen…
2. Hij is het absoluut niet eens met de keuze van deze basisschool!
3. Hij vindt dat er grenzen zijn aan wat jonge kinderen moeten begrijpen
4. Hij schrok toen hij hoorde dat de school dit zou gaan invoeren.
5. Hij wil een school die voor zijn kinderen duidelijk en prettig aanvoelt.
