Een dagelijkse uitdaging voor Roos, een alleenstaande moeder van 35 jaar, is het rondkomen met haar budget, wat niet eenvoudig is.
Ze werkt parttime en haar inkomen is net genoeg om de rekeningen te betalen en haar kinderen te onderhouden.
Dit jaar staat er een schooluitje gepland voor haar kinderen: haar zoon gaat naar een pretpark en haar dochter naar een natuurgebied.
De kosten? Vijftig euro per kind. Voor veel ouders geen probleem, maar voor Roos een aanzienlijk bedrag.
Met een strak budget is er weinig ruimte voor extraatjes zoals schoolreisjes. De opwinding van haar kinderen over het uitje staat in schril contrast met haar zorgen over wederom teleurstellen.
Roos zet alles op alles om haar kinderen te voorzien in hun behoeften, maar dergelijke momenten brengen haar twijfel met zich mee.
Roos vraagt zich af of de school of andere ouders haar anders zullen beoordelen vanwege haar financiële situatie.
Hoewel Roos weet dat ze niet de enige ouder is in deze situatie, voelt ze zich vaak eenzaam. Het is belangrijk voor haar dat haar kinderen niets tekortkomen, maar de financiële realiteit is soms zwaar.
Raak overweegt ze om in termijnen te betalen of hulp te vragen, maar schaamte weerhoudt haar. Het is voor Roos moeilijk om anderen om hulp te vragen zonder zich te schamen.
Vaak denkt Roos dat mensen snel oordelen. Ze begrijpt niet waarom ze niet meer werkt of beter spaart. Haar dagelijkse strijd om financieel rond te komen wordt door anderen vaak niet gezien.
De zorgen die Roos ’s nachts wakker houden, worden door anderen vaak niet gezien. Voor haar zijn ze echter een dagelijkse realiteit.
Er wordt nagedacht door Roos over de manier waarop ze haar kinderen moet vertellen dat er geen geld is voor het schoolreisje.
Het zwaarst voor haar zijn deze momenten; niet in staat zijn om aan de wensen van haar kinderen te voldoen drukt zwaar op haar gemoed.
Roos blijft over oplossingen nadenken en misschien moet ze toch over haar schaamte heen stappen en hulp vragen, hoe moeilijk dat ook is.
Ze wil koste wat het kost vermijden dat
Vermijd koste wat het kost dat haar kinderen teleurgesteld worden, wellicht kan ze ergens anders op bezuinigen of hulp vragen aan vrienden of familie.
Ondanks haar situatie blijft Roos vastbesloten. Ze wil haar kinderen laten zien dat zelfs in moeilijke tijden, liefde en veerkracht de krachtigste hulpmiddelen zijn om door te gaan.
1. Het niet kunnen vervullen van de wensen van haar kinderen baart haar zorgen.
2. Roos voelt de last van het niet kunnen voldoen aan de verwachtingen van haar kinderen.
3. Zij tracht haar kinderen niet te belasten met financiële problemen.
4. Zal ze veroordeeld worden door andere ouders?
5. Gevoelens van hopeloosheid en schaamte overheersen…
