Een teleurstellende ervaring voor de 83-jarige Riet uit ons kleine kikkerlandje, die onlangs een kopje thee wilde drinken.
Ze kreeg echter te horen dat alleen pinbetalingen mogelijk waren, wat ze niet had verwacht. Zonder haar pinpas en onvoldoende saldo kon ze de thee niet kopen.
Ondanks haar uitleg bleef de jongen achter de bar volhouden dat contant geld niet werd geaccepteerd. Hierdoor vertrok Riet zonder haar kopje thee en voelde zich ellendig achtergelaten.
In een tijd waarin digitaal betalen steeds gebruikelijker wordt, blijven veel mensen, met name ouderen zoals Riet, afhankelijk van contant geld.
Voor Riet en anderen biedt cash geld duidelijkheid en controle over hun financiën. Met haar beperkte AOW-budget pint Riet maandelijks een vast bedrag om haar dagelijkse uitgaven te kunnen doen.
Voor haar voelt dit vertrouwd en overzichtelijk, in tegenstelling tot betalingen met haar pinpas. De onverwachte gebeurtenis in het café raakte haar daarom extra hard.
Een rustig moment met een kop thee in gedachten, maar het ontbreken van contant geld bracht teleurstelling bij haar en deed haar het café verlaten.
De vriendelijke benadering van de medewerker was aangenaam, toch voelde Riet zich ongemakkelijk en merkte ze op dat andere gasten ongeduldig werden, wat haar situatie nog meer in verlegenheid bracht.
De gebeurtenis heeft een bredere discussie losgemaakt over de rol van contant geld in een steeds meer gedigitaliseerde samenleving.
Digitale betalingen zijn tegenwoordig de norm, desondanks is contant geld nog steeds een essentieel hulpmiddel voor financiële controle, vooral voor groepen zoals ouderen.
Hoewel bedrijven niet verplicht zijn om contant geld te aanvaarden, heeft het weigeren hiervan wel gevolgen voor degenen die moeite hebben met digitale betalingen.
Riet’s ervaring brengt een belangrijk aspect naar voren en laat zien hoe de keuzes van bedrijven invloed kunnen hebben op verschillende groepen in de samenleving.
Soms kan de snelle digitalisering botsen met de behoeften van mensen die nog vertrouwen op contant geld om hun financiële huishouden te beheren.
Voor haar betekende deze situatie niet alleen een kwestie van geld, maar ook een pijnlijke confrontatie met een wereld die steeds minder rekening houdt met haar voorkeuren.
De vraag is hoe iedereen, inclusief ouderen, toegang kan blijven hebben tot betaalmethoden waarin ze zich op hun gemak voelen.
Hoewel digitaal betalen ongetwijfeld de toekomst zal bepalen, moet er ook ruimte blijven voor traditionele betaalmethoden, zodat niemand wordt uitgesloten.
Bedrijven zouden bijvoorbeeld een flexibeler beleid kunnen voeren voor klanten die verkiezen om contant te betalen.
Ook zouden overheden oplossingen kunnen overwegen voor mensen die moeite hebben met de digitale overgang.