Joop, een 69-jarige man, keek uit naar een avondje uit eten in Amsterdam, iets wat hij vaker had gedaan en altijd had gewaardeerd, maar deze keer verliep het anders dan verwacht.
Wat begon als een gezellig etentje, eindigde voor Joop in frustratie en onbegrip vanaf het moment dat hij het restaurant binnenstapte.
“Ik was klaar voor een leuke avond,” vertelt Joop, die had uitgekeken naar een maaltijd in een typisch Amsterdams restaurant.
Nog voordat hij aan tafel zat, voelde hij al dat er iets niet helemaal goed ging. “Ik liep naar de bediening om een tafel te vragen, maar ik werd begroet met een vriendelijke, maar totaal onverstaanbare ‘Hello, how are you?’ Ik dacht nog even dat het een grap was.”
Voor Joop, die gewend is zijn moedertaal te spreken in zijn eigen land, voelde het vreemd om in een restaurant in de hoofdstad niet in het Nederlands te kunnen communiceren. “Het was alsof ik in het buitenland was,” vervolgt hij.
Toen hij opnieuw in het Nederlands wilde praten, merkte hij dat de jonge serveerster hem niet begreep.
Na een ongemakkelijke situatie werd Joop geïrriteerd toen bleek dat het personeel alleen Engels sprak. “Ze begreep me gewoon niet. Ze had geen idee wat ik zei.”
“Ze spraken allemaal Engels! Niet alleen zij, maar ook de andere obers. Toen ik probeerde te vragen of er iemand was die wel Nederlands sprak, werd ik weer met Engels aangesproken.”
“Ze waren echt chagrijnig toen ze doorhadden dat ik ze niet kon verstaan.” beschrijft Joop hun reactie wanneer hij hen niet kon begrijpen.
”Ze rolden met hun ogen, en een van hen zuchtte zelfs toen ik voor de derde keer probeerde uit te leggen wat ik wilde bestellen.”
Joop begreep niet waarom niemand Nederlands sprak toen hij gewoon een maaltijd wilde bestellen in zijn eigen land.
“Het ergste was dat ze helemaal geen moeite deden om me te helpen,” klaagt hij. “Toen ze merkten dat ik geen Engels sprak, gingen ze gewoon verder met hun werk, zonder ook maar enige”
Misschien is het de moeite waard om te proberen me te begrijpen.
Er was een gevoel van buitengeslotenheid en ongewenstheid. “Het was als of mijn aanwezigheid er niet toe deed. Het enige wat telde was hun manier van doen.”
Zelfs al begreep hij dat Amsterdam een internationale stad is die veel toeristen aantrekt, blijft het voor Joop lastig om te accepteren dat er in een Nederlands restaurant geen Nederlands gesproken wordt.
“Ik zou verwachten dat ik in Nederland gewoon Nederlands kan spreken,” zegt Joop met een bedenkelijke blik. “Is dat echt te veel gevraagd? Vooral in een restaurant in de hoofdstad van ons eigen land?”
Joop voelde zich nog meer teleurgesteld toen hij zag dat Engelssprekende klanten zonder moeite geholpen werden.
“Het leek alsof je alleen geholpen werd in dat restaurant als je Engels sprak. Dat stak me echt tegen. Ik voelde me compleet genegeerd.”
Ondanks dat Joop begrip heeft voor de internationalisering van steden als Amsterdam, vindt hij het pijnlijk om te zien dat de lokale taal en cultuur lijken te verdwijnen.
Joop vraagt zich af: “Moet ik echt naar het buitenland om Engels te spreken? Waarom kunnen ze niet gewoon twee talen spreken? Engels voor de toeristen en Nederlands voor mensen zoals ik?”
Joop zegt: “Het lijkt alsof Nederland steeds minder van ons wordt. We moeten ons aanpassen aan de toeristen, terwijl het vroeger andersom was.”
Naar aanleiding van zijn ervaring besloot Joop het restaurant zonder te eten te verlaten. Hij zegt: “Ik kom daar niet meer. Niet vanwege het eten, want dat heb ik niet eens geproefd. Ik heb het niet eens besteld. Maar ik voelde me totaal niet welkom in mijn eigen stad.”
Zijn verhaal werpt een licht op de groeiende internationalisering van steden zoals Amsterdam, waar toerisme soms lijkt te prevaleren boven de lokale bevolking.
Joop’s ervaring herinnert ons eraan dat hoewel het goed is om open te staan voor een internationale gemeenschap, het ook belangrijk is om de lokale cultuur en taal te behouden.
Joop vraagt zich af: “We zijn toch in Nederland? Dan wil ik toch gewoon Nederlands kunnen praten?”
1. Hij keek uit naar een leuk avondje uit maar dat verliep anders dan verwacht.
2. Dat dit in ons landje gebeurt vindt hij alles behalve normaal.
3. Hij voelde zich onzichtbaar en totaal niet begrepen.
4. Vanaf het moment dat hij binnenstapte groeide zijn frustratie…
5. Het blijft voor hem moeilijk te accepteren dat er niemand Nederlands spreekt.
