Ibrahim uit Marokko, een 20-jarige man, deelt net als vele anderen grote dromen. Hij realiseert zich echter dat zijn ambities om rijk te worden in Europa niet haalbaar zijn.
“Onze familie is afkomstig uit Fez. Ik heb drie zussen en vijf broers. Thuis hadden we het niet breed en mijn vader werkte hard om voor zijn gezin te zorgen,” vertelt Ibrahim.
“In Marokko liggen de kansen niet voor het oprapen. De inkomens zijn laag. Ondanks mijn liefde voor mijn vader, wil ik dat mijn toekomstige kinderen een beter leven zullen hebben,” aldus Ibrahim.
“Op internet zag ik foto’s van Nederland, een zeer modern land. Via een Facebookgroep raakte ik in contact met mensen die vanuit Marokko naar Nederland zijn vertrokken,” legt Ibrahim uit.
“Ze vertelden me dat het fantastisch is hier en dat de overheid ondersteuning biedt bij alles, van inkomen tot huisvesting,” aldus Ibrahim.
Na het horen van positieve verhalen over Nederland, nam ik het besluit om te vertrekken. Thuis reageerden ze echter niet positief.
Mijn ouders en mijn broers en zussen waren tegen mijn vertrek. Ze maakten zich zorgen dat ik alleen zou zijn in een vreemd land.
Zelf dacht ik er anders over doordat ik geloofde dat de overheid me zou helpen. Hierdoor nam ik uiteindelijk snel de beslissing om te vertrekken.
Ik werd geconfronteerd met het probleem dat ik geen geld had voor een vliegticket. Hoewel het bedrag misschien klein leek, had ik het niet. Uiteindelijk leende mijn oom me wat geld, onder de voorwaarde dat ik het zou terugbetalen.
Na aankomst in Nederland ontdekte Ibrahim al snel dat de verhalen die hij had gehoord niet klopten. “Bij aankomst op Schiphol wist ik niet waar ik heen moest,” aldus Ibrahim.
Gevraagd naar beschikbare slaapplekken in Ter Apel, met daarbij de vraag om hulp bij financiën en huisvesting: “Mij werd toen verteld dat dat niet zomaar ging. Er moesten eerst allerlei formaliteiten worden afgehandeld. Ik moest ook lang wachten.”
Aangaande zijn oorspronkelijke plannen en verwachtingen na aankomst: “Ik had het mezelf anders voorgesteld. Ik wilde meteen een baan zoeken en veel geld verdienen. Daarmee zou ik dan ook mijn familie kunnen helpen.”
Recentelijk blijft hij zich afvragen waarom zijn verblijfsvergunning zo lang op zich laat wachten vanwege zijn achtergrond: “Inmiddels zijn we twee jaar verder. Omdat ik Marokkaan ben krijg ik niet meteen een verblijfsvergunning wat ik niet goed begrijp. Wat heb ik verkeerd gedaan?”
Over zijn wens om te werken en een positieve bijdrage te leveren aan de maatschappij: “Ik ben een goede jongen en zorg niet voor problemen.”
Op dit moment slaapt hij af en toe bij vrienden die hij heeft ontmoet en soms ook in het park.
”Mijn situatie is niet prettig. Het liefst ga ik terug naar Marokko. Daar had ik tenminste nog toekomstperspectief. In Nederland vind ik het niet leuk meer.”
”Ik ben hierheen gekomen om rijk te worden, maar ik heb geen cent op zak. Ik kan niet wachten om weer terug te gaan.”
De 20-jarige Ibrahim uit Marokko heeft net zoals vele andere mensen grote dromen. Hij dacht rijk te kunnen worden…
