Op een forum deelt Ineke, een trotse oma van drie kleinkinderen, een verhaal dat behoorlijk wat emoties losmaakt.
De situatie tussen Ineke en haar schoondochter over de opvoeding van haar kleinkinderen is geëscaleerd.
Een jaar geleden zijn haar zoon en schoondochter veganistisch geworden en hebben sindsdien hun levensstijl radicaal veranderd.
Hun drie jonge kinderen moeten ook dit voorbeeld volgen en uitsluitend plantaardig eten.
Als de kleinkinderen komen logeren, moeten Ineke en haar man Peter hun eetgewoontes aanpassen, iets waar Ineke steeds meer moeite mee heeft.
“Ik houd me normaal gesproken aan hun regels als ze op bezoek zijn,” vertelt Ineke in haar bericht. “We kopen dan veganistische alternatieven voor vlees, melk en zelfs snoep, zodat we de kinderen niets voorzetten waar hun ouders niet achter staan.”
”Maar het kost me moeite, want ik ben ervan overtuigd dat de kinderen vlees en dierlijke producten echt missen.”
Ineke en Peter hadden onlangs een uitdaging toen hun kleinkinderen bij hen logeerden zonder hun ouders in de buurt. Ineke nam het besluit om hun gewoon mee te laten eten met hun eigen maaltijden.
“Ik maakte lekker frietjes met kip en een beetje mayonaise, en de volgende dag bakten we een shoarmapizza voor lunch. Ze aten hun bordjes leeg en genoten zichtbaar,” schrijft Ineke.
“Ik zag gewoon dat ze dit misten en eigenlijk gewoon lekker wilden eten zonder dat gedoe. Laat kinderen zelf beslissen wat ze lekker vinden en laat ze later, als ze wat ouder zijn, zelf kiezen of ze veganistisch willen worden.”
Echter, deze keuze bleek problematisch, aangezien bij terugkomst thuis haar kleindochter vol enthousiasme sprak over de smakelijke maaltijden, wat tot ophef leidde.
Ineke’s schoondochter nam woedend contact met haar op en zei: “Ze was furieus,” vertelt Ineke. “Ze verweet me dat ik de gezondheid van de kinderen in gevaar bracht.”
Ik heb hun opvoedkeuzes totaal niet gerespecteerd,” zei ze.
“Nu heeft ze zelfs gezegd dat de kinderen niet meer bij ons mogen komen logeren totdat wij hun levensstijl accepteren.”
De reacties op het forum waren verdeeld. Voorstanders van Ineke vonden het goed dat ze de kinderen liet genieten van wat zij beschouwt als “normaal eten.”
Zij vonden dat kinderen niet beperkt zouden moeten worden in hun eetkeuzes en dat ze op latere leeftijd zelf de keuze moeten hebben.
“Kinderen zouden vrij moeten zijn om van alles wat te proberen,” merkte een forumlid op. “Je hebt gelijk, Ineke; een beetje kip en een pizza kan geen kwaad.”
Anderen keurden Ineke’s actie af en vonden dat ze de grens overschreden had. “Dit gaat niet over wat jij goed vindt voor de kinderen, maar over respect voor de keuzes van hun ouders,” zei een ander forumlid.
“Of je het er nu mee eens bent of niet,
Als grootouder wordt van je gevraagd om de opvoedregels van je zoon en schoondochter te respecteren.
Ineke heeft aangegeven dat de situatie haar gekwetst heeft. Ze voelt zich uitgesloten en vindt dat haar schoondochter te ver gaat.
“Ik begrijp niet waarom mijn zoon en schoondochter deze beperkingen aan hun kinderen willen opleggen,” schrijft ze. “Kunnen we niet tot compromissen komen?”
Dit onderwerp roept sterke emoties op bij zowel Ineke als bij de leden van het forum. De standpunten blijven verdeeld en lijken de familiebanden flink te belasten.
1. De kleinkinderen mogen nu niet meer bij haar logeren…
2. Haar schoondochter is furieus omdat Ineke haar keuzes niet respecteert.
3. Ineke vindt dat haar kleinkinderen niet beperkt mogen worden.
4. Door haar actie mogen de kleinkinderen niet meer bij haar logeren.
5. Haar schoondochter vindt dat zij de gezondheid van de kinderen in gevaar brengt.
