Er is een groeiende schuld ontstaan bij Esther, een 27-jarige jonge vrouw, als gevolg van online gokken.
De onschuldige hobby van Esther is uitgegroeid tot een lastige situatie waar ze geen uitweg meer in ziet.
“Wat begon als iets kleins, gewoon een paar weddenschappen voor de lol,” verklaart ze. “Maar al snel verloor ik de controle.”
“Ik bleef steeds grotere bedragen inzetten, in de hoop dat één goede gok alles zou oplossen.” Maar in plaats daarvan belandde ze alleen maar dieper in de problemen en eindigde ze duizenden euro’s in het rood.
Esther zoekt nu hulp bij haar ouders, in de hoop dat zij haar uit deze moeilijke situatie zouden kunnen redden. Maar die hoop werd al snel de grond in geboord.
“Ze hebben zoveel geld dat ze mijn schulden gemakkelijk zouden kunnen aflossen, zonder veel moeite,” vertelt ze gefrustreerd.
Voor Esther is de afwijzing die ze ontvangt, een diep verraad, aangezien in plaats van hulp, ze te horen krijgt dat ze haar eigen problemen moet oplossen.
Haar ouders, die altijd een welvarend leven hebben geleid met luxe vakanties, een groot huis en dure auto’s, hebben haar in een situatie achtergelaten waar ze zich afvraagt hoe ze haar eigen kind hierin kunnen laten zitten terwijl zij in overvloed leven.
Esther voelt zich boos door het feit dat ondanks het comfortabele leven van haar ouders, ze toch aan haar lot worden overgelaten. Het gesprek verliep koel en haar ouders benadrukten dat ze haar eigen verantwoordelijkheid moet nemen en als volwassene haar fouten moet corrigeren.
Zij ziet dagelijks de last van haar schulden, terwijl haar ouders ongestoord leven in weelde. Dit maakt haar boos en teleurgesteld.
Esther ervaart pijn niet alleen vanwege de financiële zaken, maar voornamelijk door de relatie met haar ouders. Ze voelt zich verlaten en twijfelt aan hun band.
“Ze zeggen altijd dat familie het allerbelangrijkste is, maar als het erop aankomt, laten ze me vallen. Hun geld lijkt belangrijker dan ik.”
Ondanks de teleurstelling probeert Esther actie te ondernemen. Ze heeft gokapps van haar telefoon verwijderd en denkt erover professionele hulp te zoeken voor haar verslaving.
Toch blijven haar schulden haar zwaar vallen. “Ik wil echt veranderen en een nieuw begin maken, maar met die schulden in mijn nek is het moeilijk om vooruit te kijken.”
Het idee dat haar ouders haar meteen hadden kunnen helpen, maar dat niet deden, kwelt haar het meest.
“Het voelt alsof ze me Hin de steek laten bij de eerste de beste uitdaging, terwijl ze me altijd hebben verteld dat familieprioriteit heeft. Ik voel me verraden.”
Zegt ze verdrietig dat mensen kunnen laten verdrinken, terwijl ze gewoon een reddingsboei in handen hebben.
Esther blijft ondanks alles doorzetten en voelt soms dat de situatie uitzichtloos is, maar ze zegt: “Ik probeer elke euro om te draaien en zoveel mogelijk af te lossen.”
Zegt ze: “Maar het gaat zo langzaam. De gedachte dat mijn ouders me hadden kunnen helpen, maar dat niet wilden doen, zal ik niet snel vergeten.”
Esther weet niet of ze haar ouders ooit kan vergeven. Ze zegt: “Deze ervaring heeft een diepe wond achtergelaten. Misschien los ik mijn schulden op, maar de breuk met mijn ouders? Die zal niet zo makkelijk herstellen.”
1. Haar ouders kunnen haar helpen maar hebben besloten dit niet te doen…
2. Dat haar ouders haar laten verdrinken zal ze niet meer vergeten…
3. Ze is woedend dat haar ouders haar niet willen helpen.
4. Dat haar ouders niet haar schulden willen aflossen ….vind ze afschuwelijk.
5. Ze is teleurgesteld en boos op haar vermogende ouders.
