Niet alle helden dragen capes; soms hebben ze vier poten en een vacht, zoals Maggie, de Australische herdershond uit Alberta, Canada.
Maggie verblijft tijdelijk bij Barkers Pet Motel and Grooming en is onlangs ’s nachts uit haar kennel ontsnapt. Haar doel? Het troosten van twee jonge puppy’s tijdens hun eerste nacht in de kennel.
De negen weken oude puppy’s, die afkomstig zijn van een lokale reddingsorganisatie, verblijven bij Barkers Pet Motel in afwachting van een nieuw thuis.
Voor deze pups was het hun eerste nacht en ze waren duidelijk angstig. Maggie, die onlangs haar eigen nest puppy’s had grootgebracht, reageerde op het huilen van de puppy’s vanuit haar moederinstinct.
In de woorden van Alex Aldred, een medewerker van Barkers: “We hebben nog nooit eerder gezien dat een hond naar een paar puppy’s sluipt en zo opgewonden is om ze te zien.”
Bij Barkers Pet Motel and Grooming hebben de medewerkers al vele speciale momenten meegemaakt, maar deze gebeurtenis spant de kroon.
Barkers fungeert vaak als internaat voor dieren en biedt een liefdevolle omgeving voor de tijdelijke verblijfplaats van huisdieren.
In het geval van tekort aan pleeggezinnen, neemt Barkers pleeghonden op van lokale reddingsorganisaties, wat heeft geleid tot de komst van de negen weken oude pups bij hen.
Terwijl Sandi Aldred, de eigenaar van Barkers, uit eten was met haar familie, had ze alle honden voor de nacht in hun kennels ondergebracht en besloot ze om via de bewakingscamera’s bij de puppy’s te controleren.
Toen ze op de bewakingsbeelden zag dat Maggie uit haar kennel was ontsnapt en buiten de kennel van de puppy’s stond, was ze verrast.
Op de bewakingsvideo was te zien hoe Maggie naar de puppy’s ging, ze besnuffelde, het hek likte en daarna naast hen ging liggen.
Volgens Sandi verklaarde ze: “We keken naar haar op de camera’s en ze ging meteen rond en vond hun kamer”, “Ze besteedde veel aandacht aan ze en je kon haar staartje zien kwispelen.”
Ze voegde eraan toe: “Ze maakte een kleine buiging voor ze en stak haar poot door het hek. Ze besloot gewoon dat ze daar zou blijven tot we haar kwamen halen. Het was echt lief. Ze moest gewoon bij die puppy’s zijn.”
Na het etentje keerde Sandi terug naar de kennel, waar Maggie haar bij de deur begroette. Sandi herinnerde zich:
“Toen ze naar me toe kwam, straalde ze van vreugde en nam ze me terug naar hun kamer alsof ze wilde zeggen: ‘Ik moet deze puppy’s echt ontmoeten’.”
Sandi besloot Maggie in de kennel van de puppy’s toe te laten. “Ze waren allemaal zo blij om samen te zijn,” legde Sandi uit.
“Ze snuffelde ze heel zachtjes en stootte ze aan, en toen ging ze liggen en liet ze met haar knuffelen. De puppy’s hadden haar nodig en zij had hen nodig,” voegde ze eraan toe. “Het was behoorlijk perfect.”
Sandi liet Maggie de nacht bij de puppy’s doorbrengen. Toen het personeel de volgende ochtend terugkwam, lagen ze nog steeds alle drie tegen elkaar aan geknuffeld.
Maggie’s moederinstinct was opvallend sterk, aangezien ze kort daarvoor haar eigen nest puppy’s had geweend voordat ze werd gered door de Edmonton Humane Society.
Hoewel het moederinstinct bij Maggie duidelijk aanwezig was, kunnen zowel reuen als teven, zelfs als ze nog nooit puppy’s hebben gehad, een aangeboren zorginstinct tonen.
De twee pups waren ook vrij vroeg gespeend bij hun moeder en wachtten op adoptie.
Niet alle helden dragen capes; soms hebben ze vier poten en een vacht, zoals Maggie, de Australische herdershond uit Alberta,…
