Op haar 27e worstelt Esther met aanzienlijke schulden als gevolg van online gokken.
Wat begon als een onschuldige hobby is uitgegroeid tot een nachtmerrie waar ze maar moeilijk uit kan komen.
“Het begon als iets kleins, gewoon een paar weddenschappen voor de lol,” legt ze uit. “Maar al snel verloor ik de controle.”
”Ik bleef steeds grotere bedragen inzetten, in de hoop dat één goede gok alles zou oplossen.” In plaats daarvan raakte ze echter alleen dieper in de problemen en kwam ze uiteindelijk duizenden euro’s in het rood te staan.
Nu probeert Esther hulp te zoeken bij haar ouders, in de hoop dat zij haar uit deze benarde situatie zouden halen. Maar die hoop werd al snel de bodem ingeslagen.
“Ze hebben zoveel geld dat ze mijn schulden makkelijk zouden kunnen afbetalen, zonder dat het hen echt zou raken,” vertelt ze gefrustreerd.
Esther voelt deze afwijzing als een diep verraad, zeggen dat ze haar eigen problemen moet oplossen.
Zich afvragend hoe haar ouders hun eigen kind in zo’n situatie kunnen laten zitten terwijl ze zelf in overvloed leven, boos op de kil verlopen conversatie.
Boos zegt ze dat haar ouders zich nergens zorgen over hoeven te maken, maar haar aan haar lot overlaten. Een kil verlopen gesprek met haar ouders.
Zij vertelden haar dat ze haar eigen verantwoordelijkheid moest nemen en als volwassene haar eigen fouten moest rechtzetten, voor Esther is dit echter niet eenvoudig.
Dagelijks voelt als een gevecht, boos en teleurgesteld terwijl zij in luxe leven en zij haar schulden ziet. Een gevoel van boosheid en teleurstelling dagelijks aanwezig.
Esther voelt zich in de steek gelaten en twijfelt aan hun band, niet alleen vanwege de financiële kwestie.
“Hun geld lijkt belangrijker dan ik. Ze zeggen altijd dat familie het allerbelangrijkste is, maar als het erop aankomt, laten ze me vallen.”
Esther heeft gokapps van haar telefoon verwijderd en overweegt professionele hulp te zoeken voor haar verslaving, ondanks de teleurstelling.
“Met die schulden in mijn nek is het moeilijk om vooruit te kijken. Ik wil echt veranderen en een nieuw begin maken.”
“Het idee dat mijn ouders mij in één klap hadden kunnen helpen, maar ervoor kozen dat niet te doen, kwelt me het meest.”
Vol verdriet zegt ze: “Het voelt alsof ze me laten verdrinken, terwijl ze gewoon een reddingsboei in handen hebben.”
Ondanks de moeilijkheden blijft Esther volhouden, zelfs al lijkt de situatie uitzichtloos. “Ik probeer elke euro om te draaien en zoveel mogelijk af te lossen.”
“Maar het gaat zo langzaam. De gedachte dat mijn ouders me hadden kunnen helpen, maar dat niet wilden doen, zal ik niet snel vergeten.”
Of Esther haar ouders ooit zal kunnen vergeven, is onzeker. “Deze ervaring heeft een diepe wond achtergelaten. Misschien los ik mijn schulden op, maar de breuk met mijn ouders? Die zal niet zo makkelijk herstellen.”
1. Haar ouders kunnen haar helpen maar hebben besloten dit niet te doen… 2. Dat haar ouders haar laten verdrinken zal ze niet snel vergeten… 3. Ze is woedend dat haar ouders haar niet willen helpen. 4. Dat haar ouders niet haar schulden willen aflossen vindt ze afschuwelijk. 5. Ze is teleurgesteld en boos op haar vermogende ouders.
