Op 37-jarige leeftijd is Jeroen woedend. Zijn ouders hebben iets gedaan wat hij niet kan tolereren: ze hebben zijn kind meegenomen naar McDonald’s, iets wat totaal onverwachts was voor hem.
Ondanks dat dit misschien onschuldig lijkt voor sommige mensen, was het voor Jeroen een schokkende gebeurtenis.
Hij had bewust gekozen om zijn kind geen vlees of zuivel te laten consumeren, en hij begrijpt niet waarom zijn ouders die keuze volledig hebben genegeerd.
“Mijn kind mag geen vlees of zuivel eten, en dan nemen jullie hem mee naar een fastfoodrestaurant?!” uitte Jeroen zijn frustratie.
Voor Jeroen is het volgen van een plantaardig dieet niet zomaar een beslissing, het is een integraal onderdeel van zijn leven en van hoe hij zijn kind wil opvoeden.
Hij streeft naar een gezonde, bewuste levensstijl.
Jeroen heeft met zijn ouders besproken dat hij een levensstijl volgt waarin dierlijke producten geen rol spelen, toen ze aanboden om op hun kleinkind te passen.
Het feit dat zijn ouders nu anders hebben gehandeld, wordt door Jeroen ervaren als een grote schending van zijn ouderlijke keuzes.
“Het gaat niet alleen om wat hij heeft gegeten,” legt Jeroen uit. “Het draait om respect, respect voor de waarden die ik belangrijk vind en hoe ik mijn kind wil grootbrengen.”
Voor hem is het dus niet alleen een kwestie van vlees en zuivel consumeren, maar vooral het gevoel dat zijn ouders zijn opvoedingskeuzes niet serieus nemen.
Dit voorval heeft geleid tot een breuk in het vertrouwen tussen Jeroen en zijn ouders. Ondanks dat hij graag wil dat ze betrokken blijven bij het leven van zijn kind, twijfelt hij nu aan hun betrouwbaarheid als oppassers.
“Als ze zich nu al niet aan de afspraken houden, hoe weet ik dat dit niet opnieuw
Wat er gebeurt is, maakt me bezorgd: ik wil mijn kind niet opnieuw in zo’n situatie brengen.”
Met een dilemma worstelt Jeroen. Hij hecht groot belang aan de relatie met zijn ouders, maar compromissen sluiten over de opvoeding van zijn zoon, daar wenst hij niet aan toe te geven.
“Ik wil geen conflicten, maar ik kan dit principe niet zomaar negeren. Voor mij is dit werkelijk een kwestie van principe.” Daarbij maakt hij zich zorgen over eventuele verwarring die dit voor zijn zoon kan veroorzaken.
“Hoe moet hij dit nu begrijpen? Thuis vertellen we hem dat hij geen vlees of zuivel eet omdat het beter voor hem is, en dan wordt hij plotseling meegenomen naar McDonald’s waar hij precies dat krijgt wat wij thuis vermijden.”
Jeroen hoopt dat zijn ouders leren van deze situatie en gaan begrijpen hoe belangrijk zijn keuzes voor hem zijn. Hij is van plan om opnieuw met hen in gesprek te gaan, maar hij realiseert zich dat dit geen gemakkelijke opgave zal zijn.
“Ik wil dat ze begrijpen dat mijn opvoedingskeuzes niet ter discussie staan. Als ze willen blijven oppassen,
“Er moeten zich aan de regels houden.”
Jeroen is door het incident gaan nadenken over zijn eigen manier van communiceren als ouder. “Misschien is het nodig dat ik duidelijker ben over wat ik verwacht.”
‘‘Ik ging ervan uit dat mijn ouders het wel zouden begrijpen, maar misschien moet ik sommige zaken explicieter maken.”
Ondanks zijn inspanningen om zijn communicatie te verbeteren, realiseert Jeroen zich dat hij ook grenzen moet stellen.
“Indien dit zich herhaalt, zou ik kunnen besluiten om hen niet meer te laten oppassen. Het is mijn prioriteit dat mijn kind niet opnieuw in een dergelijke situatie belandt.”
Voor Jeroen is deze kwestie van enorm belang.
De kwestie draait niet om één enkel misverstand, maar om iets veel groters: respect, vertrouwen en het welzijn van zijn kind.
“Dit is niet zomaar een foutje. Het gaat om de manier waarop wij onze zoon willen opvoeden, en daar mag niemand zomaar overheen stappen.”
1. Volgens Jeroen is het veel groter dan een klein misverstandje.
2. ‘Ik wil niet dat mijn kind opnieuw in zo’n situatie terechtkomt.’
3. Als ze willen blijven oppassen, moeten ze zich aan de regels houden.
4. Het incident heeft geleid tot een vertrouwensbreuk tussen Jeroen en zijn ouders.
5. Hij is woest dat zijn ouders naar de Mac zijn gegaan met zijn zoontje!
