Ellen (34) deelt in een aangrijpend verhaal haar innerlijke worsteling nadat ze geld heeft ontvreemd van haar dementerende oma.
Ondanks een sterke emotionele band voelde ze de druk om deze stap te zetten vanwege financiële problemen, onthult ze openhartig.
Ellen, die ondanks het feit dat haar dementerende oma haar vaak niet meer herkent, nog elke week op bezoek gaat, beschrijft haar dilemma.
“Ze herkent me meestal niet, maar ik bezoek haar elke week,” zegt Ellen. Ze kon haar financiële problemen niet langer negeren. “Ik heb geld van haar onttrokken en zie geen andere uitweg.”
De diefstal van geld uit de verborgen voorraad van haar oma, traditioneel bewaard in een oude sok, rechtvaardigt Ellen door te benadrukken dat het indirect ten goede komt aan haar oma.
“Ik doe geregeld een wasje voor haar. Uiteindelijk profiteert ze er dus ook van,” probeert ze haar geweten te sussen.
Ondanks haar goede bedoelingen worstelt Ellen dagelijks met haar geweten en overweegt ze eerlijk te zijn tegen haar oma, hoewel de angst haar tegenhoudt.
Ellen zit dan ook vol twijfels: “Ik denk er elke dag aan. Als ik het geld zou hebben, zou ik het meteen teruggeven.”
De financiële druk, vooral vanwege de noodzaak van een nieuwe wasmachine, bracht haar tot deze moeilijke beslissing.
“Ik had geen cent te makken, nog steeds niet,” vertelt Ellen, die moet rondkomen van een minimumloon.
Het verhaal van Ellen werpt een licht op de complexiteit van het zorgen voor ouderen en de soms uitzichtloze situaties waarin mantelzorgers zich kunnen bevinden.
Dit dilemma onderstreept de menselijkheid en de uitdagingen waarmee zorgverleners te maken krijgen bij het verzorgen van een dierbare met dementie.
